Wizyta
Papieza Benedykta XVI w Santiago 06.11.2010.
Homilia
Benedykta XVI podczas Mszy sw. w Santiago de Compostela

[po
galicyjsku:].
Umilowani
bracia w Jezusie Chrystusie!.
Dziekuje
Bogu za dar bycia tutaj, na tym pieknym placu, pelnym
sztuki, kultury i symboliki duchowej. W obecnym
Roku Swietym przybywam jako pielgrzym miedzy pielgrzymami,
towarzyszac tak wielu ludziom, którzy przychodza
tutaj spragnieni wiary w Chrystusa Zmartwychwstalego.
Wiary gloszonej i wiernie przekazanej przez Apostolów,
jak sw. Jakub Wiekszy, czczony w Composteli od niepamietnych
czasów..
[po
hiszpansku:].
Jestem
wdzieczny za uprzejme slowa powitania arcybiskupa
tego Kosciola partykularnego, Juliana Barrio Barrio,
i za uprzejma obecnosc Ich Królewskich Wysokosci
Ksiazat Asturii, ksiezy kardynalów, a takze wielu
braci w biskupstwie i kaplanstwie. Serdeczne pozdrowienie
kieruje do poslów do Parlamentu Europejskiego, czlonków
grupy „Camino de Santiago”, jak równiez do przedstawicieli
wladz ogólnokrajowych, regionalnych i lokalnych,
którzy zechcieli byc obecni na tej uroczystosci.
Jest to znakiem szacunku do Nastepcy Piotra, a takze
glebokiej sympatii jaka sw. Jakub z Composteli rozbudza
w Galicji oraz w innych miejscach w Hiszpanii, która
uznaje Apostola za swego patrona i opiekuna. Serdecznie
pozdrawiam równiez osoby konsekrowane, seminarzystów
i wiernych, którzy uczestnicza w tej Eucharystii.
Ze szczególnym wzruszeniem pozdrawiam pielgrzymów
– budowniczych prawdziwego ducha sw. Jakuba, bez
którego niewiele lub nic nie zrozumiano by z tego,
co ma tutaj miejsce..
Zdanie
z pierwszego czytania mówi z podziwu godna prostota:
„Apostolowie z wielka moca swiadczyli o zmartwychwstaniu
Pana Jezusa” (Dz 4,33). Rzeczywiscie w punkcie wyjscia
tego wszystkiego czym bylo i nadal jest chrzescijanstwo
znajduje sie nie ludzka inicjatywa czy plan, lecz
Bóg, który oswiadcza, ze Jezus jest sprawiedliwym
i swietym w obliczu wyroku trybunalu ludzkiego,
który skazal go jako bluznierce i wywrotowca; Bóg,
który wyrwal Jezusa Chrystusa od smierci; Bóg, który
uczyni zadosc sprawiedliwosci wobec wszystkich,
których historia nieslusznie upokorzyla..
„Dajemy
temu swiadectwo my wlasnie oraz Duch Swiety, którego
Bóg udzielil tym, którzy Mu sa posluszni” (Dz 5,32)
– mówia Apostolowie. W ten sposób dali oni faktycznie
swiadectwo o zyciu, smierci i zmartwychwstaniu Jezusa
Chrystusa, którego poznali, kiedy nauczal i dokonywal
cudów. Naszym zadaniem jest dzis, drodzy bracia,
nasladowanie przykladu apostolów, kazdego dnia poznajac
bardziej Pana i dajac jasne i odwazne swiadectwo
Jego Ewangelii. Nie ma wiekszego skarbu, jaki mozemy
ofiarowac naszym wspólczesnym. W ten sposób bedziemy
tez nasladowac sw. Pawla, który posród wielu ucisków,
katastrof statków i samotnosci, glosil z radoscia:
„Przechowujemy zas ten skarb w naczyniach glinianych,
aby z Boga byla owa przeogromna moc, a nie z nas”
(2 Kor 4,7)..
Z
tymi slowami Apostola Narodów lacza sie slowa Ewangelii,
której przed chwila wysluchalismy, zachecajace do
zycia wedlug pokory Chrystusa, który wypelniajac
we wszystkim wole Ojca, przyszedl, aby sluzyc i
„dac swoje zycie na okup za wielu” (Mt 20, 28).
Dla uczniów, którzy pragna pójsc za Chrystusem i
nasladowac Go, sluzba braciom nie jest juz jedynie
opcja, ale istotna czesc ich bytu. Sluzbe te mierzy
sie nie na podstawie swiatowych kryteriów tego co
natychmiastowe, materialne, widzialne, ale tym,
ze uobecnia ona milosc Boga wobec wszystkich ludzi,
we wszystkich ich wymiarach, swiadczac o Nim, nawet
przez najprostsze gesty. Proponujac ten nowy sposób
wzajemnych relacji we wspólnocie, w oparciu o logike
milosci i sluzby, Jezus zwraca sie równiez do „przywódców
narodów”, poniewaz tam, gdzie nie ma zaangazowania
na rzecz innych powstaja formy despotyzmu i wyzysku,
nie pozostawiajace miejsca na autentyczna, integralna
promocje czlowieka. Chcialbym, zeby to przeslanie
dotarlo przede wszystkim do ludzi mlodych: wlasnie
wam ta istotna tresc Ewangelii wskazuje droge, abyscie
odrzucajac egoistyczny sposób myslenia, na krótka
mete, jak czestokroc wam sie proponuje, a przyjmujac
sposób myslenia Jezusa mogli osiagnac pelna samorealizacje
i byc ziarnem nadziei..
Przypominaja
nam o tym równiez obchody Roku Swietego Kompostelanskiego.
To wlasnie przezywaja w tajemnicy swego serca, wiedzac
o tym jasno lub przeczuwajac, choc nie potrafiac
wyrazic slowami, tak liczni pielgrzymi zmierzajacy
pieszo do Santiago de Compostela, by objac [figure]
Apostola. Zmeczenie marszem, róznorodnosc krajobrazów,
spotkania z ludzmi innych narodowosci otwieraja
na to, co najglebsze i wspólne, laczace z ludzmi:
istotami poszukujacymi, istotami potrzebujacymi
prawdy i piekna, doswiadczenia laski, milosci i
pokoju, przebaczenia i odkupienia. A w tym, co najbardziej
ukryte we wszystkich tych ludziach, ujawnia sie
obecnosc Boga i dzialanie Ducha Swietego. Tak, kazdego
czlowieka, który zaprowadza cisze w swym wnetrzu
i odcina sie od zadz, pragnien i nie cierpiacych
zwloki spraw, czlowieka, który sie modli, Bóg oswieca,
aby spotkal sie z Nim i rozpoznal Chrystusa. Ten,
kto podejmuje pielgrzymke do Santiago, czyni to
w istocie, aby spotkac sie przede wszystkim z Bogiem,
który odzwierciedlony w majestacie Chrystusa, przyjmuje
go i mu blogoslawi po przybyciu do Portyku Chwaly..
Z
tego miejsca, jako poslaniec Ewangelii, która Piotr
i Jakub przypieczetowali wlasna krwia, pragne skierowac
spojrzenie ku Europie, która udala sie z pielgrzymka
do Composteli. Jakie sa jej glówne potrzeby, obawy
i nadzieje? Jaki jest specyficzny i podstawowy wklad
Kosciola do tej Europy, która na przestrzeni minionego
pólwiecza przebyla droge ku nowym uksztaltowaniom
i projektom? Jego wklad skupia sie na tym, co jest
tak proste i rozstrzygajace, jak to: ze Bóg istnieje
i ze to On dal nam zycie. Tylko On jest absolutem,
miloscia wierna i niezmienna, nieskonczonym celem,
który przebija ze wszystkich wspanialych dóbr, prawd
i piekna tego swiata; wspanialych, lecz nie wystarczajacych
dla ludzkiego serca. Dobrze to rozumiala sw. Teresa
od Jezusa, gdy pisala: „Bóg sam wystarczy”..
Tragedia
jest, ze w Europie, zwlaszcza w XIX wieku, utrwalilo
sie i upowszechnilo przekonanie, ze Bóg jest rywalem
czlowieka i wrogiem jego wolnosci. W ten sposób
chciano przycmic prawdziwa biblijna wiare w Boga,
który poslal na swiat swego Syna Jezusa Chrystusa,
aby nikt nie zginal, ale mial zycie wieczne (por.
J 3,16)..
W
obliczu poganstwa, dla którego Bóg jest zazdrosny
o czlowieka i nim gardzi, autor natchniony stanowczo
stwierdza: jakze Bóg móglby stworzyc wszystkie rzeczy,
gdyby ich nie milowal, On który w swojej nieskonczonej
pelni niczego nie potrzebuje? (por. Mdr 11, 24-26).
Jak móglby sie objawic ludziom, gdyby nie chcial
ich chronic? Bóg jest zródlem naszego bytu oraz
podstawa i szczytem naszej wolnosci, a nie jej przeciwnikiem.
Jakze smiertelny czlowiek moze wspierac sie na samym
sobie i jakze grzeszny czlowiek moze pojednac sie
ze soba? Jak to mozliwe, ze zapadla publiczna cisza
wokól pierwszej i zasadniczej rzeczywistosci ludzkiej
egzystencji? Jakze to, co jest w niej najbardziej
determinujace moze byc zamkniete jedynie w prywatnosci
lub odsuniete w cien? My, ludzie nie mozemy zyc
w ciemnosciach, nie widzac swiatla slonecznego.
Jak wiec to mozliwe, ze odmawia sie Bogu, sloncu
inteligencji, sile woli i magnesowi naszych serc,
prawa do proponowania tego swiatla, które rozprasza
wszelkie mroki? Zatem konieczne jest, aby Bóg na
nowo radosnie rozbrzmiewal pod niebem Europy; aby
to swiete slowo nigdy nie bylo wymawiane nadaremno;
aby nie bylo zaklócone i wykorzystywane do celów
jemu niewlasciwych. Musi byc ono wypowiadane w sposób
swiety. Trzeba, abysmy tak je postrzegali w zyciu
codziennym, w ciszy pracy, w milosci braterskiej
i w trudnosciach, jakie przynosza ze soba kolejne
lata zycia..
Europa
musi otworzyc sie na Boga, wyjsc na spotkanie z
Nim bez leku, wspólpracowac z Jego laska na rzecz
tej godnosci czlowieka, jaka odkryly najlepsze tradycje:
obok biblijnej, majacej pod tym wzgledem znaczenie
podstawowe, równiez tradycje epoki klasycznej, sredniowiecznej
i nowozytnej, z których zrodzily sie wielkie dziela
filozoficzne i literackie, kulturalne i spoleczne
Europy..
Ów
Bóg i ów czlowiek objawili sie konkretnie i historycznie
w Chrystusie. Tego Chrystusa mozemy odnalezc na
drogach prowadzacych do Composteli, bo na nich znajduje
sie krzyz, który przyjmuje i wskazuje droge na skrzyzowaniach.
Ten krzyz, najwyzszy znak milosci az do konca, i
dlatego bedacy zarazem darem i przebaczeniem, powinien
byc gwiazda przewodnia w nocy czasów. Krzyz i milosc,
krzyz i swiatlo staly sie w naszej historii synonimami,
bo Chrystus pozwolil sie do niego przybic, aby dac
nam najwyzsze swiadectwo swojej milosci, aby nas
zachecic do przebaczenia i pojednania, aby nas nauczyc
jak zlo dobrem zwyciezac. Nie zaniechajcie nauczenia
sie lekcji tego Chrystusa ze skrzyzowan i dróg zycia.
W Nim bowiem wychodzi nam na spotkanie Bóg jako
przyjaciel, ojciec i przewodnik. O blogoslawiony
krzyzu, zawsze swiec na ziemiach Europy!.
Pozwólcie,
by stad glosil on chwale czlowieka, by przestrzegal
przed zagrozeniami dla jego godnosci z powodu utraty
jego pierwotnych wartosci i bogactw, wykluczenia
lub smierci wymierzonej najslabszym i najubozszym.
Nie mozna oddawac czci Bogu nie chroniac czlowieka,
jego dziecka i nie sluzy sie czlowiekowi bez zastanowienia
sie, kto jest jego Ojcem i bez odpowiedzi na pytanie
o Niego. Europa nauki i technologii, Europa cywilizacji
i kultury powinna byc jednoczesnie Europa otwarta
na transcendencje i na braterstwo z innymi kontynentami,
na Boga zywego i prawdziwego, poczynajac od czlowieka
zywego i prawdziwego. Wlasnie to Kosciól pragnie
przyniesc Europie: troske o Boga i troske o czlowieka,
poczawszy od zrozumienia, ze zarówno jedna jak i
druga jest nam dana w Jezusie Chrystusie..
Drodzy
przyjaciele, wzniesmy nasze spojrzenie pelne nadziei
na to wszystko, co Bóg nam obiecal i nam daje. Niech
On da nam sily, wzmocni te archidiecezje kompostelanska,
ozywi wiare swoich dzieci i pomoze im pozostac wiernymi
swemu powolaniu rozpowszechniania i ozywiania Ewangelii,
takze na innych ziemiach..
[po
galicyjsku:].
Niech
sw. Jakub, przyjaciel Pana wyprasza obfite blogoslawienstwo
dla Galicji, innych ludów Hiszpanii, Europy i tak
wielu innych miejsc za morzami, gdzie Apostol jest
znakiem chrzescijanskiej tozsamosci i inspiratorem
gloszenia Chrystusa..
Zródlo:
www.ekai.pl.
retour
ŕ Q.Culture spirit
home
|